Örvamælir

Í morgun þegar ég var að vekja krakkana og koma þeim í skólan spurði ég sex ára dóttur mína hvort hún vildi kornflex eins og bróðir sinn eða jógúrt í morgunmat. "Hvorugt", svaraði hún, "ég vil fá þennan morgunmat sem lætur mann passa í fötin sín." Með þessum orðum átti hún við Kellogs Special K.

Ég veit eiginlega ekki hvað mér á að finnast um þetta. Ég gerði mér enga grein fyrir að tíðar auglýsingar um hversu gott Special K morgunkornið væri fyrir línurnar gætu vakið athygli barns.

Undanfarið hef ég lítið getað lesið mér til gamans og vegna anna sé ég ekki fram á að bót á því fyrr en eftir rúman mánuð. Á náttborðinu liggja tvær bækur opnar:

• Da Vinci lykillinn. Dan Brown.
• 1421: The Year China Discovered the World. Gavin Menzies.

Aðrar bækur sem bíða eftir að ég hafi tíma fyrir þær:

• Syndirnar sjö. Jaakko Heinimäki.
• Vanære. J. M. Coetzee.
• Selling Hitler. Robert Harris.
• Quicksilver. Neal Stephenson.

Lesa restina af færslunni »